روشهایی برای به تعویق انداختن چروک پوست

چین و چروک پوست، خطوطی عمیق یا سطحی هستند که روی پوست تشکیل می‌شوند. تشکیل چین و چروک روی پوست، بخشی از روند طبیعی افزایش سن در بدن است. در واقع، تغییرات سلولی ایجاد شده در اثر گذر عمر باعث ایجاد این خطوط روی پوست می‌شود. وراثت و ژنتیک یکی از اصلی‌ترین عوامل در میزان و زمان ایجاد چین و چروک در اطراف است، البته از نظر علمی ثابت شده است که همه چیز درمورد چین و چروک پوست به سن مربوط نمی‌شود و عوامل دیگر نیز در شدت و میزان ایجاد آنها مؤثر هستند.

تابش مستقیم آفتاب، اعتیاد به سیگار، عدم نوشیدن آب به میزان کافی و رژیم غذایی ناسالم، برخی از داروها و عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد چین و چروک و میزان آن مؤثر هستند. شناخت عوامل تشدید چین و چروک می‌تواند بر در پیش گرفتن راهکارهای پیشگیری از این عارضه پیری مؤثر باشد. در واقع تغییر برخی رفتارهای غلط می‌تواند سرعت پیری پوست را کاهش دهد و به سلامت پوست کمک کند. جهت تأخیر در چین و چروک صورت از مصرف الکل، سیگار و مواد غذایی قندی و چربیهای اشباع و خوابیدن روی صورت اجتناب کنید. از آنجا که هیچ درمان قطعی چین و چروک وجود ندارد، بهتر است از این روشها استفاده کرد. در ادامه به روشهای به تعویق انداختن چروک پوست خواهیم پرداخت.

روش‌های مؤثر در کاهش چین و چروک که روزانه میتوان به آنها توجه داشت عبارتند از:

• استفاده منظم و مستمر و روزانه از ضد آفتاب‌ها
• مصرف زیاد آب
• مصرف میوه و سبزیجات تازه
• استفاده از روغن‌های حاوی اسید چربی‌ اشباع
• خواب و استراحت منظم
• مرطوب نگه داشتن پوست و تأمین چربی از دست رفته آن
• شستشوی منظم و روزانه پوست با شوینده‌های سبک و مخصوص
• عدم شستشوی صورت با صابون و شوینده‌های قلیایی
• مصرف منظم ویتامین‌های مفید برای پوست با مشورت پزشک
• استفاده از عینک اگر چشم ضعیفی دارد. (برای پیشگیری از اخم کردن مداوم)
• کاهش مصرف قند
• استفاده از آنتی اکسیدان‌ها در رژیم غذایی
• عدم مصرف نوشیدنی‌های الکلی
• تغییر حالت خوابیدن
• کاهش استرس
• اصلاح تغذیه
• تحرک کافی

درمان‌های پزشکی برای پیشگیری از چین و چروک

چین و چروک‌ها یا خیلی سطحی هستند یا شکلی عمیق به خود می‌گیرند. بیشتر درمان‌های دارویی مانند استفاده از رتینوئیدها و کرم های ضد چروک اغلب بر کاهش چروک سطحی پوست تمرکز دارند. تأثیر برخی داروها و مواد آرایشی و بهداشتی در کاهش سرعت پیری و ایجاد چین و چروک در صورت ثابت شده است. ترکیبات موجود در این داروها، بر عملکرد سلول‌های پوستی تأثیر داشته و کمبودهایی که این سلول‌ها با آنها مواجه هستند را تأمین می‌کنند.

رتینوئیدهای موضعی

رتینوئیدهایی مانند ترتینوئین (رنووا، رتینا) و تازاروتن (اویج، تازاروک) که از ساختار ویتامین A استخراج می‌شوند، علاوه بر کاهش سرعت ایجاد چین و چروک در بهبود شرایط چین و چروک‌های سطحی نیز مؤثر هستند. البته استفاده از این ترکیبات به‌صورت موضعی نیاز به استفاده از کرم ضد آفتاب با درصد محافظت بالا دارد. کرم‌های مورد استفاده برای درمان چروک دور چشم معمولاً حاوی این ترکیبات هستند.

لیزر درمانی

با استفاده از پرتودرمانی، لایه بیرونی پوست از بین می رود و باعث تحریک لایه های زیرین برای تولید کلاژن می گردد. پوست، ارتجاعی تر شده و بعد از چندین جلسه درمان، طراوت لازم را باز می یابد.

بوتاکس

سم بوتولینوم نوع A که اغلب با نام بوتاکس در بین عامه مردم شناخته می شود، در دوز کم به عضلات مشخصی تزریق می شود. این عمل باعث می شود که عصب های عامل شکل گیری چروک، به صورت موقت غیر فعال شوند. تزریق بوتاکس می تواند خطوط پیشانی، خطوط اخم بین چشم ها و مواردی از این دست را کاهش دهد.

لیفت صورت

این عمل زیبایی متداول که با نام رایتیدکتومی نیز شناخته می شود، نوعی جراحی است که هدف آن جوان تر کردن ظاهر فرد با از بین بردن پوست اضافی در محل چین و چروک ها است.

پرکننده های تزریقی

این مواد شامل ژل، اسید هیالورونیک و چربی طبیعی بدن هستند. این مواد به محل دقیق چین و چروک ها تزریق می شوند تا پوست، حالت مدنظر فرد را پیدا کند و مانند بوتاکس، برای نتایج ماندگار، تزریق باید هر چند ماه یک بار تکرار شود.

لایه‌بردارها

این محصولات که تنها به صورت موضعی تجویز می‌شوند با برداشت و پاک کردن لایه‌ای از سلول‌های مرده از سطح پوست، آن را برای تکثیر سلول‌های جوان تحریک می‌کنند. لایه‌بردارها به صورت لوسیون، ماسک، اسکراب و پماد عرضه می‌شوند. مؤثرترین لایه‌بردارها حاوی آلفا هیدروکسی اسیدها یا ترکیبات گلیکولیک اسید و لاکتیک اسید هستند. تأثیر این ترکیبات بر روی چین و چروک‌های عمیق نامحسوس است و در واقع بیشتر جنبه پیشگیرانه دارند. توجه داشته باشید که استفاده از لایه‌بردارهای حاوی سالیسیلیک اسید به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

آنتی‌اکسیدان‌های خوراکی

ویتامین‌های A، E و C بیشترین میزان آنتی‌اکسیدان‌های مؤثر در سلامت سلول‌های پوست را دارند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این ویتامین‌ها در کاهش التهاب و آسیب پوستی مؤثر بوده و تأثیرات ناشی از اشعه ماوراءبنفش را کاهش می‌دهند. مصرف این ویتامین‌ها علاوه بر اشکال موضعی، به صورت خوراکی نیز برای تقویت پوست تجویز می‌شود.

کلاژن‌های خوراکی

کلاژن که اصلی‌ترین ماده برای حفظ خاصیت الاستیکی پوست است، در کرم‌ها و لوسیون‌های موضعی بسیار به کار می‌رود؛ اما مصرف کلاژن به صورت خوراکی تأثیری چند برابر از مصرف آن به‌صورت موضعی دارد. مصرف مکمل‌های کلاژن از بهترین درمان‌های دارویی برای کاهش سرعت پیری پوست است.

رادیوفرکوئنسی (ترماژ)

امواج رادیوفرکوئنسی (RF) لایه های زیرین درم پوست را در معرض حرارت قرار داده و موجب تحریک ساخت رشته های کلاژن جدید می گردند. این روش پوست را سفت کرده و چین و چروک را کاهش می دهد. درمان با رادیوفرکوئنسی برای موارد خفیف و چروک های ریز بیشترین کاربرد را دارد.

هایفوتراپی (HIFU)

روش HIFU که مخفف امواج متمرکز فراصوت با شدت بالا (High Intensity Focused Ultrasound) است، به عنوان روشی غیرتهاجمی برای مقابله با پیری صورت به کار برده می شود. این روش درمانی مزایایی مشابه با لیفت صورت را در بر داشته و شما را از این قبیل جراحی های تهاجمی و پر دردسر بی نیاز می کند. گرمای ناشی از امواج فراصوت در این روش سلول های مورد هدف در پوست را از بین برده و واکنشی التهابی را در محل ایجاد می کند. در طی این واکنش، بدن برای کمک به رشد مجدد سلول ها کلاژن می سازد.