دلایل ریزش ابروها و راهکارهای پیشگیری و درمان آن

ریزش موی ابرو شرایطی است که در آن فرد، متوجه نازک شدن مو یا ریزش بخشی از موها در ابروهای خود شود. این اختلال می‌تواند هم در مردان و هم در زنان رخ دهد و ممکن است در یک ابرو یا هر دو ابرو رخ دهد. به طور معمول، ریزش ابرو جدی نیست؛ اما در برخی موارد، این عارضه می‌تواند نشان‌دهنده یک بیماری جدی‌تر باشد. از این رو پیگیری علت و تشخیص آن بسیار اهمیت دارد.

در روند درمان ریزش ابرو، مرحله اول، تشخیص درست علت ریزش است که باید پیش از درمان ریزش ابرو انجام شود. تشخیص صحیح و به موقع علت ریزش ابرو می‌تواند پزشک را در درمان سریع ریزش ابرو یاری کند. هنگامی که پزشک، علت ریزش مو‌های ابرو را تعیین کرد، می‌توانید مناسب‌ترین روش درمانی را انتخاب کنید. راه‌های درمانی برای ریزش ابرو، با توجه به علت آن بسیار متفاوت و متنوع است.

علل ریزش ابروها در مردان

• تغییر در هورمون های داخلی بدن
• مصرف برخی از داروها
• ژنتیک
• بیماری های پوستی
• نوعی بیماری خود ایمنی
• افزایش سن
• مشکلات تیروئید

علل ریزش ابروها در زنان

ریزش ابرو در زنان یکی از مشکلات زیبایی است که ممکن است بر اثر چندین عامل ایجاد شود. فشار یا کشیدگی مکرر بر روی ابروها و اصلاح بیش از حد ابرو می‌تواند منجر به ضعیف شدن ریشه‌های مو و در نتیجه ریزش ابرو شود. استفاده نادرست از محصولات مراقبت ابرو نیز می‌ تواند این مشکل را تشدید کند. دیگر عوامل ریزش ابرو عبارتند از:

• آلوپسی
• کمبود مواد مغذی
• اگزمای پوستی
• پسوریازیس
• درماتیت تماسی
• درماتیت سبورئیک
• بیماری هانسن
• مشکلات تیروئید
• استرس و اضطراب
• بارداری و زایمان
• استفاده بیش از حد از محصولات زیبایی
• شیمی درمانی
• شرایط ژنتیکی

نحوه تشخیص علت ریزش ابروها

تشخیص علت ریزش ابرو معمولاً توسط پزشک یا متخصص پوست صورت می‌گیرد. درمرحله اول، پزشک از شما سؤالاتی درباره سابقه خانوادگی و پزشکی شما، علائم مربوط به ریزش ابرو، علل محتمل مرتبط و تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی، مصرف داروها و... خواهد پرسید.
سپس با استفاده از ابزارهایی به نام درموسکوپ و ابزار بریگام ابرو، به ترتیب موهای ابرو و پوست را بزرگ‌نمایی و شدت ریزش را ارزیابی می کند. در صورت عدم تشخیص قطعی ریزش ابرو با این ابزارها، پزشک آزمایش خون را تجویز می کند. پس از تشخیص دقیق، متخصص پوست درمان‌های مناسب را توصیه خواهند کرد.

ریزش طبیعی ابرو چقدر است؟

یک ابروی متوسط نزدیک به ۲۵۰ تار مو دارد. با توجه به اینکه یک چرخه معمولی مو یعنی فاز آناژن ۶۰ تا ۷۰ روز است، پس در یک چرخه‌ی طبیعی روزی ۳ تار ابرو می‌ریزد.

ریزش ابروها در بارداری

رایج‌ترین علت ریزش ابروی زنان، تغییرات هورمونی در دوران بارداری و زایمان است. گاهی این تغییرات موقتی هستند و بعد از زایمان به حالت اولیه بازمی‌گردند؛ اما در برخی موارد ممکن است به طور دائمی باشند .

ریزش ابروها در چه کسانی شایع تر است؟

ابروها به دلیل کاهش طبیعی تستوسترون (در مردان) و استروژن (در زنان) که از دهه 40 شروع می شود، کم پشت به نظر می رسند. هر دوی این هورمون ها بر چرخه رشد مو و ساختار فولیکول های مو تأثیر می گذارند. ابروها به مرور زمان می ریزند؛ زیرا ساقه های مو ریزتر می شوند و برخی از فولیکول ها، تولید مو را متوقف می کنند. در حالی که افزایش سن یکی از دلایل رایج ریزش موی ابرو است، بسیاری از عوامل دیگر از جمله عوامل ژنتیکی، فشارهای روحی، تغییرات هورمونی، آلوپسی ، عوارض دارویی و... می‌توانند در این موضوع نقش داشته باشند.

روشهای درمان ریزش ابروها

اولین قدم برای مقابله با ریزش مو مراجعه به پزشک برای شناسایی علت ریزش ابرو است. در ادامه معمول‌ترین شیوه‌های درمان ریزش ابرو را بررسی خواهیم کرد:

بیماتوپروست موضعی

بیماتوپروست یک داروی موضعی است که افراد آن را مستقیماً روی ابرو اعمال می‌کنند. چندین مطالعه نشان داده است که استفاده از بیماتوپروست یک بار در روز می‌تواند نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای در رابطه با ریزش ابرو به همراه داشته باشد.

کورتیکواستروئیدها

استفاده از کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی می‌تواند ریزش مو را کند، کند. با توجه به بنیاد ملی آلوپسی آره آتا (NAAF)، مطالعات نشان داده است که با استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی، رشد مجدد ابرو تا حدود ۲۵ درصد بهبود یافته است. افراد همچنین می‌توانند برای تحریک رشد مو از تزریق کورتیکواستروئید استفاده کنند. پزشکان اغلب این تزریق‌ها را برای کمک به درمان آلوپسی آره آتا (طاسی) انجام می‌دهند. بنیاد طاسی در رابطه به استفاده از کورتیکواستروئیدها برای ریزش ابرو می‌گوید که رشد مو ۴ هفته بعد از این درمان مشاهده می‌شود.

ماینوکسیدیل

ماینوکسیدیل یکی از داروهای ضد ریزش مو است که به طور گسترده برای درمان ریزش مو استفاده می‌شود. افراد اغلب از ماینوکسیدیل و کورتیکواستروئیدها با هم برای درمان ریزش موی ابرو استفاده می‌کنند. هنگامی که یک فرد محلول ماینوکسیدیل ۵٪ را به صورت موضعی دو بار در روز استفاده می‌کند، حداقل تأثیر را تجربه خواهد کرد. ممکن است ترکیب این دارو با کورتیکواستروئیدها برای گرفتن نتایج بهتر استفاده شود.

میکروبلیدینگ ابرو یا دیگر روش های ترمیم و آرایش ابرو

این گزینه چندان ارتباطی با درمان ندارد؛ اما راه چاره‌ی بدی نیست. میکروبلیدینگ و فیبروز یا دیگر روش‌های ترمیم ابرو باعث رشد مجدد مو نمی‌شود؛ اما می‌تواند ظاهری پرتر به ابروها بدهد.

روان درمانی

گاهی کاهش ریزش ابرو ناشی از اختلالات روانی است، اختلالاتی مانند استرس مزمن، اضطراب یا تریکوتیلومانیا. در این شرایط ابتدا باید مشکل روانی را برطرف کرد. اگر پزشک تشخیص دهد که علت ریزش ابرو یا کلا ریزش موی شما مشکلی روحی یا روانی است، بهترین اقدام این است که با یک روانشناس مشورت کنید و درمان توصیه‌شده را شروع کنید.

کا‌شت ابرو

کاشت ابرو یک مداخله جراحی جزئی با حداقل تهاجم و تقریباً بدون درد است. این جراحی مانند کاشت مو شامل برداشتن دقیق برخی از تارهای مو (معمولاً حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰) از پشت سر یا از ابروی سالم و پیوند آنها به مناطقی است که دچار ریزش مو شده‌اند.کاشت ابرو تنها در یک جلسه و تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

سایر درمان های ریزش ابرو

روش‌های دیگری که می توان برای درمان ریزش ابرو استفاده کرد عبارت‌اند از:

1. برخی مواد شیمیایی موضعی می‌توانند با ایجاد یک واکنش آلرژیک باعث رشد مو شوند. این مواد شیمیایی معمولاً یک عارضه جانبی مانند تورم و خارش در ناحیه ابرو ایجاد می‌کنند.
2. طب سوزنی می‌تواند طاسی و انواع دیگر آلوپسی را تا حدودی درمان کند. این درمان با کاهش حملات به پیاز مو و تحریک گردش خون کار خود را انجام می‌دهد.
3. آنترالین که معمولاً برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود، یک داروی ضد التهاب و مشتق طبیعی آنتراکینون است. این دارو اغلب برای کسانی که ریزش ابرو ناشی از یک فرآیند التهابی دارند، تجویز می‌شود.
4. مکمل‌های غذایی مانند آنتی اکسیدان‌ها، اسیدهای چرب امگا ۳ و اسیدهای چرب امگا ۶ در برابر ریزش ابرو در زنان و احتمالاً در مردان مؤثر هستند. ممکن است پزشک مصرف این مکمل‌ها را برای شما تجویز کند.
5. برای ریزش‌های ناشی از اختلالات هورمونی، متخصص، ممکن است داروهای تجویزی مانند هورمون محرک تیروئید، استروژن یا تستوسترون تجویز کند.

پیشگیری از ریزش ابروها

همین که سن رو به افزایش می‌گذارد، ابروها خود به خود کم پشت می‌شود. به همین دلیل بهتر است قبل از اینکه به این مرحله برسید، اقداماتی برای پیشگیری از این عارضه انجام دهید. برای پیشگیری از ریزش ابروها راه‌های زیادی وجود دارد، که مؤثرترین آ‌ها به شرح زیر است:

• تا جایی که ممکن است از اصلاح کردن و کندن ابروها خودداری کنید؛ زیرا این کار نه تنها باعث ریزش ابرو می‌شود، بلکه به مرور زمان ابروها را نازک و کم‌پشت می‌کند.
• سعی کنید غذاهای غنی از پروتئین، آهن، روی، اسیدهای چرب امگا 3 و ویتامین های A، Eو C را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• غذاهایی که حاوی مواد مغذی برای رشد مو هستند را در طول هفته حتماً مصرف کنید. این غذاها شامل تخم‌مرغ، ماهی، گوشت بدون چربی، عدس، سبزیجات سبز، لوبیا و محصولات لبنی است.
• استرس ممکن است باعث ریزش مو نشود؛ اما می‌تواند مشکل را بدتر کند. بنابراین کاهش استرس، ایده خوبی برای پیشگیری از کاهش تراکم ابرو است.
• قبل از مصرف هر دارویی عوارض جانبی آن را بررسی کنید؛ چون کم پشت شدن ابروها می‌تواند عارضه دارویی باشد که نمونه بدون عوارض آن نیز موجود است.
• به جای باریک کردن ابروها، بهتر است فرم آن را به گونه‌ای دیگر تغییر دهید. خیلی از اوقات ابروها از جایی که برداشته می‌شوند، دچار ریزش شده و دیگر رشد نمی‌کنند.
• برای پاک کردن آرایش از لوازم آرایشی با کیفیت با برندهای معتبر استفاده کنید. هیچ ماده‌ای را بیش از اندازه و با فشار زیاد بر روی ابروها مالش ندهید.
• مقدار زیادی پروتئین بدون چربی، میوه‌ها و سبزیجات مصرف کنید و در کنار مشورت با پزشک در مورد شرایط خود، دقت کنید که کمبود کدام ویتامین باعث ریزش موهای ابروی شما شده است.